ՀայոցԼեզու

                                                                                                                                                                          

Հին Հունաստանոմ ճանաչված հերոս էր՝ Յասոնը։ Նա իր  <<Արգո>> նավով հասավ Կողքիս և բերեց ոսկե գեղմը, որին չէր տիրանա, եթե չօգներ կախարդուհի Մեդեան։  Գեղեցկուհին Յասոնին տեսնելով սիրահարվեց նրան։ 

   Յասոնը և Մեդեան ամուսնացան և բնակություն հաստատեցին Կորնթոս քաղաքում։ Նրանք երկու գեղեցիկ զավակ ունեցան։

   Անցավ ժամանակ։ Յասոնը, ով ամուսնացել էր Մեդեայի հետ երախտագիտությունից դրթված, մի օր տեսավ Կրնթոսի արքայի գեղանի դստերը՝ Գլավքեին։ Առաջին անգամ Յասոնի սիրտը նվազեց սիրուց, առաջին անգամ կինը հերոսի աչքին երևաց Ատվածուհի։

   Յասոնը մոռացավ ամեն ինչ, նույնիսկ իր կնոջը, զավակներին և իր տված երդումները։ Նա

ժամանաակին Կողքիսոմ Մեդեային երդվել էր միշտ սիրել և հավատարիմ մնալ։ Նշանավոր հերոսը, սիրուց կուրացած գնաց Կրնթոսի արքայի մոտ։ Նա խնդրեց, որ իրեն կնության տան գեղանի Գլավքեին։

 Արքան հարցրեց․

— Չէ՞ որ դու կին ունես, Մեդեան։

Նա դողալով պատասխանեց․

-Ես կբաժանվեմ իրենից։

   Մեդեան իմացավ Յասոնի սիրո մասին։ Նա առաջվա նման խենթանում էր իր ամուսնու համար։ Խոր վշտից անզգայություն իջավ Մեդեայի վրա։ Ոչ՛ ուտում էր, ո ՛չ խմում, ո՛չ էլ լսում սփոփիչ խոսքեր։ Սակայն Մեդեան որոշեց վրեժ լուծել անարգողներից։

   Մինչ Մեդեան այսպիսի տվայտանքների մեջ էր, գալիս է Կրեոնը և հրամայում, որ կախարդ կինը անհապաղ հեռանա իր քաղաքից այլապես կսպանի իր զավակներին։ Նա լավ էր հասկանում, որ Մեդեան կկործանի, թե՛ իրեն, թե՛ իր սիրեցյալ դստերը։

   Մեդեան ձևացնում էր թե հնազանդ է իր արքային և կհեռանա հաջորդ առավոտյան։

 -Ես ուզում եմ բարեկամանալ Գլավքեի հետ հեռանալուց առաջ, նրա համար մի նվեր եմ պատրաստել։ Նա ամուսնուն ցույց է տալիս մի չնաշխարհիկ զգեստ և ոսկե թագ։ Կանչում է ծառաներին և նվերը ուղարկում Գլավքեին, զգեստ տեսնելուն պես սքանչացած աղջիկը անմիջապես որոշում է փորձել այն։ Բայց Մեդեան թույն էր քսել հագուստին և թագի պսակին։ Հենց հագնում է թույնը թափանցում է մարմնի մեջ, և Գլավքեն մահանում է։ Նրան օգնության է շտապում հայրը, գրկում է սիրասուն դստերը և զգեստը կպչում է նաև նրան, շտապում է պոկել զգեստը իր մարմնից, բայց դսեր կողքին մահանում է նաև հայրը։

Բայց դեռ բավարարված չէր մեդեայի վրեժխնդրությունը։ Յասոնը լսում է իր զավակների ճիչերը, այդ Մեդեան էր, որ սրախողխող էր անում իր երկու մանկիկներին։

   Ծեծում է դուռը Յասոնը, խնդրում է սպառնում Մեդեային։ Ամեն ինչ անօգուտ էր։

Հանկարծ օդում հ      այտնվում է վիշապներ լծած մի կառք, որի մեջ Մեդեան էր, իսկ նրա ոտքերի մոտ զավակների մարմիններն էին։

102.Արձակուրդքյին օրերը ձգձգվում էին
Նրա գործերը երկարում են
Աղքատը շատ բարեսիրտ մարդ է

Խեղճ մարդը  հացի գումար եր մուրում
104.Գունատ,պոչատծ,կռնատ,քնատ,գլխատել

105.Պատերազմ գնալուց առաջ թրերը արեցին

Տուր նրա սուրը 
Պարտվեց աղի տուփը

Այս ճաշը շատ աղի էր
Մարտ ամսին նրա ծնունդն է
Մարտի դաշտում ականը շուտով

Նրա որդին շատ լավ մարդ է

Որդի մարմինը ճկուն էր
Հայոց թագավոր Աբգարը, ուղարկել էր Հռոմ Անանին և իր երկու իշխաններին ,պետական գործերով, իսկ հետո նրանք գնացին Երուսաղեմ Քրիստոսին տեսնելու նպատակով:Նրանք տեսան Քրիստոսին և հիացած վերադարձան պատմելու նրա մասին.
-Թագավոր, Քրիստոսը կատարում է հրաշքներ, անգամ մահացածներին է կյանք տալիս:Նա աստված է:
Հարևանները չէին հավատում նրան, չարաչար հալածում էին:
Աբգարը դա լսելով ասում է.
-Նա կամ Աստված է կամ Աստծո որդի, սովորական մարդը չի կարող այդպիսի բաներ անել, ով չնդունի Քրիստոսին նրան մահ կսպառնա:Կանչել Դպիր-ին:Պետք է նամակ գրել Քրիստոսին:
Ներկայացավ Դպիրը, գրիչի և թղթի հետ.
-Գրիր 《Հիսուս ես Աբգարս ողջունում եմ քեզ, լսել եմ, որ կույրերին տեսնել ես տալիս, հաշմանդամներին քայլել ես տալիս, երկարատև հիվանդություններ ունեցող մարդկանց բուժում ես և կենդանացնում ես անմեղներին:Խնդրում եմ արի և բուժիր ինձ, իմ հարևանները բողոքում են և ասում են, որ կչարչարեն քեզ, բայց իմ քաղաքը կհերիքի մեզ երկուսիս》
Նամակը տանողները տեսան Քրիստոսին Երուսաղեմում, նա չեկավ, բայց նամակ գրեց Աբգարին, 《Ով ինձ տեսնում է, չի հավատում իսկ ով չի տեսնում հավատում է:Այդպես է գրված իմ մասին, ես կուղարկեմ քեզ մոտ իմ աշակերտներից մեկին, որպեսզի նա քեզ բուժի》:
Հայաստան եկավ Քրիստոսի առաքյալներից մեկը` Թադեոսը:Նա եկել էր բժշկելու և քարոզելու: Աբգարը ասում է.
-Սա Հիսուսի առաքյալն է ներս թողեք:
Նա այնպես մտավ, որ Աբգարի երեսին տեսիլք երևաց, այդ հրաշքը չտեսան իշխանները:
-Դու Հիսուսի աշակերտն ես, որին Հիսուսը խոստացել էր ուղարկել ինձ բուժելու համար:
Թադեոսը պատասխանում է.
-Եթե հավատս Հիսուս Քրիստոսին, քո սրտի ուզածները կկատարվեն:
-Ես հավատացի նրան և նրա զորությանը: Ուստի զորքերս ուղարկեցի որպեսզի, կոտորեն նրա խաչող հրեքներին, եթե Հռոմեացիները չարգելեին դա:
Թադեոսը ամբողջ քաղաքով քարոզում էր Քրիստոնեությունը:Բոլորը նրան հավատացին, մկրտվեցինև բժշկեցին, ամենաառաջինը Աբգարը:Ամեն ոչ Քրիստոնեական իր ոչնչացվում էր:Ոչ ոք իր կամքին հակառակ չէր դառնում Քրիստոնյա, բայց հավատացյալների թիվը ամեն օր ավելանում էր: Երբ Աբգարը մահացավ, նրա երկիրը բաժանվեց երկու մասի, երկուսն էլ կառավարում էին նրա որդիները և նրանցից ոչ մեկ Քրիստոնեությանը համաձայնություն չտվեցին:Նրանք նույնիսկ սպանում էին առաքյալներին
Վանի թագավոր Սարդուրի Երրորդը գահակալել է մեր թվակությունից առաջ 645-635 թվականներին: Մի անգամ նրան տեղեկացրին, որ Տուշպա մայրաքաղաքի  մի բնակիչ տասնութ զավակների մայր է: Պալատականներից մեկը ասաց, որ Վանուհու ավագ որդիները ծառայում են իրենց բանակում ՝ ամեն մեկը մի-մի  հսկա և արժե տասը զինվոր: Նրանք հերոսներ են: Ասում են նաև, որ ունեն մի քույր ՝ գեղեցիկ և խելքի տեր մի օրիորդ:
Սարդուրի արքան շատ  զարմացավ ու ափսոսաց, որ իր քաղաքում այդպիսի ընտանիք է ապրում, իսկ ինքը այդ մասին տեղյակ չէ: Կանչելով գանձապահին՝ հրամայեց, որ կառուցեն մի տուն այդ տասնութ հերոսների համար, իսկ կառքերի մեկը հատկացնել բազմազավակ մորը: Այդպիսի մոր ոտքը պետք է քարին չդիպչի:
Սարդուրին այդ ժամանակ դեռ ամուսնացած չէր: Շատ աղջիկներ կային շրջապատում, բայց նա ոչ ոքի չէր հավանում: Նա ասաց, որ երկրի թագուհին պիտի լինի ոչ միայն գեղեցիկ, այլ նաև իմաստուն, որ ամեն րոպե կարողանա կանգնել թագավոր ամուսնու կողքին և օգնել խորհուրդներով:
Օրիորդը, որի անունը Օրաչ էր՝ չքնաղ մի էակ էր:  Սարդուրին երբևէ այդիսի գեղեցիկ աղջիկ չէր տեսել: Նրան թվաց, որ աղջիկը միանգամից կհամաձայնվի լինել իր կինը, բայց այդպես չէր, Օրաչը ասաց, որ նա կհամաձայնվի դառնալ նրա կինը միայն այն դեպքում, եթե վազքի մրցույթում հաղթի:
Արքան քմծիծաղ տվեց և ընդառաջելով աղջկան ցանկությանը, բազմության աչքի առջև նրա հետ մրցույթի դուրս եկավ: Սկզբում մրցուղում առջևից վազում էր Օրաչը, հետո արքան առաջ անցավ ու հաղթեց օրիորդին:
Այս վազքից հետո, կատարելով իր խոստումը, օրիորդ Օրաչը համաձայվեց հարս գնալ արքունիք: Բայց, չգիտես ինչու, աղջիկն անըդհատ ձգձգում էր հարսանիքը: Սարդուրի արքան օրիորդին հարցրեց, ինչու՞ է անըդհատ ձգձգում հարսանքիը: Չէ՞ որ նա կատարել էր աղջկա ցանկությունը: Բայց Օրաչը ասաց, որ  դու չես հաղթել , այլ միայն իմ ցանկությունն ես կատարել, և առաջարկեց գնալ մարդկանց աչքի հեռու մի տափարակ տեղ և վազել այնտեղ:
Սարդուրին համաձայնեց և կառքը նստելով բավականին հեռվացան Վանից: Այս անգամ հաղթեց Օրաչը:
Սարդուրին ընդունեց իր պարտությունը և հարցրեց ինչու՞ մրցույթի ժամանակ պարտվեց, իսկ աղջիկը ասաց, որ չուզեցավ հաղթել, որովհետև հպատակների առջև արքան միշտ հաղթող պիտի լինի:
Աղջկա այդ պատասխանը հիացրեց Սարդուրին և նա ասաց, որ Օրաչը ոչ միայ գեղեցիկ է , այլև իմաստուն:
Եվ մի քանի օր հետո Օրաչը դարձավ հայոց թագուհի:

Արյան կանչով
Տիկրանովների ընտանիքը սկզբում եղել էր Տիգրանյանների ընտանիք, որովհետև նրանք հայկական ծագումով ընտանիք էին, բայց հետո փոխվել է 
Ռուսականի՝ Տիկրանովների:Նրանք ապրում էին Պետերբուրգում: Տան մեծը՝ Ասյա Արտեմովնան, երբ փոքր էր, կտրվել էր հայրենիքից և հավերժ մոռացել իր մայրենի լեզուն: Տատիկի թոռնիկը՝ Տիգրանը սովորում էր Պետերբուրգի երաժշտական դպրոցում: Մի անգամ երբ նա երաժշտական դպրոցում նվագում էր, նրան Վեռան հայտնեց, որ նրա տատը վատառողջ է, որ հազիվ է շնչում: Տիգրանը վազքով գնաց տատի մոտ: Տիգրանը զարմացած նայեց տատին, որովհետև նա զառանցում էր հայերեն՝Ղարաբաղի բարբառով: Թոռնիկը զարմացավ, որովհետև տատիկը փոքր ժամանակվանից չէր խոսում մայրենի լեզվով, և տղային թվում էր, որ տատը արդեն մոռացած կլինի հայերենը: Այդ պահին տատիկը ջուր ուզեց: Թոռնիկը բերեց ջուրը և տվեց տատին: Ջուրը խմելուց հետո տատը ոչ ամբողջովին սթափվեց և Ղարաբաղի բարբառով բառեր ասաց: Տատը իր քաղցր մայրենի լեզուն չեր մոռացել և երբեք չի մոռնա:

Մարդու աչքը  

Մի անգամ մի չքավոր մարդ մի իր գտավ: Ո՛չ ընկույզ էր, ո՛չ ադամանդ: Չտեսնված-չլսված իրը վերցրեց և տարավ տուն: Ոչ ոք չգիտեր, թե դա ինչ իր է, և լուրը հասավ թագավորին: Թագավորը գեղջուկին հրամայեց վերցնել այդ իրը և գնալ իր մոտ: Գեղջուկը վերցրեց այդ անհասկանալի իրը և տարավ թագավորի մոտ: Թագավորը ձեռքերի մեջ այս ու այն կողմ տարավ այն և հարցրեց, թե ինչ է ուզում գեղջուկը իրի դիմաց: Գեղջուկը պատասխանեց, թե ուզում է իրի կշռով ոսկի: Թագավորը համաձայնվեց, և գնացին գանձարան՝ իրը կշեռելու փորձ անելու: Գանձապահը վերցրեց ամենափոքր կշեռքը ,մի նժարին դրեց իրը, մյուսին՝ ոսկու մի փոքր կտոր, բայց նժարները չհավասարվեցին: Գանձապետը անընդհատ ավելացնում էր ոսկին, բայց նժարը չէր բարձրանում: Նա կանչեց իր երկրի բոլոր իմաստուններին, բայց ոչ ոք չկռահեց՝ ինչ իր է դա: Թագավորը ցասկոտեց և հրամայեց գլխատել իմաստուններին: Հետո թագավորը հրամայեց դրանիկներին, որ գնան աշխարհով մեկ և գտնեն այն իմաստունին, որ  գիտի, թե ինչ իր է դա: Վերջապես նրանք գտան մի զառամյալ իմաստունի, որ գիտի նրանց հուզող հարցի պատասխանը: Ծերունին խնդրեց, որ իրեն հող և փոքր կշեռք տան: Կշեռքի մի նժարին նա դրեց իրը, իսկ մյուսին լցրեց մի փոքր հող: Կշեռքի նժարները հավասարվեցին, և իմաստունն ասաց.
-Սա մարդու աչք է, այն ոսկով չի կշտանա: Նրան միայն հողը կհագեցնի:

1816թ. դեկտեմբերի 1-ին մի նավակ լողում էր դեպի ծովախորշ, որը գտնվում էր Վենետիկի հարավային կողմում: Նա կղզու վրա տեսավ մի շինություն, և նրան թվաց, որ դա մի ազնվականի պալատ է: Նա կանգնեցրեց նավակը և իջավ։ Տղան հիանում էր այն տեսարանով, որը իր առջև էր բացվել: Նա կշարունակեր վայելել, եթե մի  կոշտ, հաստ և կոպիտ ձայն չխանգարեր նրան ասաց.

-Ինչ կուզես որդյակս

Ջորջ Գորդոն Բայրոնը ասաց, որ կցանկանար ծանոթանալ միաբանությանը: Երիտասարդը հայոց լեզվին ծանոթանալուց անմիջապես հետո վանականին խնդրեց, որ իրեն սովորեցնի հայերենի տառերը: Եվ ահա Հարություն Ավգեյանը դարձավ նրա հայոց լեզվի ասուցիչը, և նրանք հենց առաջին հանդիպումից սիրեցին իրար: Երբ ուսուցիչը Ջորջին տեսնում էր նավակով գալուց ասում էր.

-Խենթս նորեն եկավ։

Ջորջը գիտեր հայերեն տառերը և հայերենի մասին ամեն ինչ ընդհանմենը 50 պարապմունքից հետո։ Ջորջը սկսեց ստեղծել գրքեր և հայոց լեզի բառարաններ: 1819թ. կղզում հուզիչ արարողություն էր, Ջորջը գնում էր Հունաստան, քանի որ Հունաստանում կռիվ էր: Ջորջը գնալուց առաջ գրպանից իր նկարը հանեց, հետևում գրեց, «Լորդ Բայրոն» և տվեց նրա ուսուցչին: Մինչև այսօր էլ Մխիթարյան միաբանությունում մի սենյակ կա, որտեղ պահվում է նկարը, և որտեղ Ջորջը սովորում էր հայոց լեզուն

Զղջում 
Ձմռան մի գիշեր նրանք գնացին Վեդի գյուղերից մեկում  տան տերը աջ այտը կապած մի տղամարդ էր  մենք նրա սեղանի բարիքներից հետո հարցրեցին ինչու է քո դեմք կապած հարցին չպատասխանեց վիրակապը բացեց և ասաց մի օր,որսի ժամանակ ընկել էի մի խորը փոս։Այնտեղ նա նկատեց երկու փակելու ուներ,վախեցա բայց հիշեցի,որ նրա չես ուզում ցավ պատճառող վնաս չի տա օձը մոտեցավ և բարձրացավ նրա վրա, կարծես նրան դուր եկավ որսորդի հակասությունը։Հաջորդ օրը օձը գնաց ետ եկավ բերանին նապաստակը  և ետ քաշվեց և որսորդները հակացրեց,որ իր համար է որսորդը կրակ վառեց և կերավ նապաստակի միսը մյուս  պահեց օձին
Հաջորդ օրը օձը գնաց և բերանին մի նապաստակ դրած ետ վերադարձավ, հասկացրեց, 
որ բերելէ որսորդի համար։Նրանք այդպես ապրեցին շուրջ երեք օր։Օձը ապահովում էր որսը։Որսորդը ետ վերադարցավ։
Երբ օձ բռնողները եկան գյուղ իմանալով որսորդի և այդ օձի պատմությունը՝ խնդրեցին տանել օձի մոտ։Որսորդը
սկազբում հրաժարվեց,իսկ հետո գումար առաջարկելով համոզեցին նրան։Փոսի մոտ հասնելով որսորդը պախկվեց։Օձ 
բռնողները հմայեցին օձին և բռնեցին։Օձը տեսնելով որսորդին սկզբում ֆշացրեց այնուհետև թքեց որսորդի վրա։

Այդպես ժամանակի ընթացքում նրա դեմքը սկսեց փտել։ 


Տափաստանում ապահով ուժեղ և համարձակ մարդիկ 
Բնիկների արտաքսումը խավարում անտառ 
Սարսափելի բնակավայր 
Դանկոն ,առաջնորդ
Ազատություն դժվարին ճամփան
Ապերախտ մարդկանց վարմունքը 
Ազատատենչ սիրտը.
Դարեր առաջ մի տափաստանում ապրում էին ուժեղ ու համարձակ մարդիկ:Երեք կողմից նրանց շրջապատում էին անանցանելի անտառները, իսկ չորրորդ կողմից՝ տափաստանը:
Հանկարծ երևան եկան ուրիշ ցեղեր, գրավեցին տափաստանը և քշեցին բնիկներին դեպի խավարտչի անտառի խորքերը:Զանազան հիվանդություններից մեռնում էին մարդիկ: Վերջապես մարդիկ որոշեցին գնալ թշնամու մոտ, ստրուկ դառնալ, միայն թե ազատվեն այդ ճահիճից:
Նա չի թողնում, որ մարդիկ գնան իրենց թշնամու մոտ և ստրուկ ընկնեն և  որոշում է, որ պետք է  մարդկանց օգնի՝ ճիշտ ճանապարհ ընտրելու համար:  Նրան լսում են և հետևում են մարդիկ: Անտառի հոտն ու մթությունը խանգարում է բոլորին: Հանկարծ փոթորիկ է սկսվում: Անտառը ավելի է մթնում: Բոլորը նայում են Դանկոյին, մեղադրում նրան: Նրանք բոլորը վստահել էին Դանկոյին, բայց հիմա նրանք էլի չգիտեն, թե ուր և ինչպես գնան: Բոլորը Դանկոյին սպառնում էին և ասում, որ նա բոլորին խաբել է և կորցրել անտառում  և, որ նա պետք է մահանա: Դանկոն ճնշված էր, բոլորը նրա շուրջն էին հավաքվել, բայց միևնույն ժամանակ նա իր մեջ ուժ է գտնում և վերջապես որոշում է, որ պետք է թեկուզ իր մահով պետք է օգնի մարդկանց: Նա հանում է իր սիրտը, պահում վերև: Անտառը լուսավորվում է: Մարդիկ ապշահար հայացքով նայում էին նրան: Սրտից հոսում էր արյունը: Նրանք անտառում մի քիչ առաջացան, սիրտը սկսեց ավելի ու ավելի շատ լույս տալ: Անտառը լիովին լուսավորվեց: Դանկոն խելահեղ ծիծաղեց և մահացավ: Իսկ սիրտը նրա կողքին էր և լուսավորում էր անտառը: 

Իսրաելում Աստված բոլորին հիանալի կյանք էր տվել: Իսրայելում կայն մի մարդ ու կին, որոնք երեխաներ չեին ունենում: Մի անգամ նրանց երազին եկավ մի հրեշտակ և ասաց. որ նրանք շատ բարի ու լավ մարդիկ են քանի որ հետրևում եք Աստծո խորհուրդներին Աստված ձեզ մի տարուց մի արու զավակ կտա, նա կլինի շատ հզոր, բայց նրա մազերին պետք մկրատ չդիպչի քանի որ աներևակայելի ուժը մազերի մեջ է: Անցավ մեկ տարի և ծնվեց այդ արու զավակը, որի անունն էր Սամսոն: Բոլորը մեծանում էին տարիներով բայց ասժյս արու զավակը մեծանում ու հասունանում էր ժամերով: Սամսոնը մեծացավ և դարձավ հաղթանդամ, գեղեցիկ տղա: Նա դարձավ փղշտացիների ահն ու սարսափը: Այնպես եղավ, որ նա սիրահարվեց Դալիլա անունով մի աղջկա: Այս աղջիկը սեթևոթում էր, շատ էր պճնվում: Թշնամիները եկավ Դալիլայից հարցնելու, թե ինչն է Սամսոնի ուժի գաղտնիքը: Այդ օրը Սամսոնը պատերազմից հոգնած եկել էր տուն, Դալիլան նրանից հարցրեց ուժի գաղտնիքը: ԵՐբ տղան քնեց, նա կտրեց տղայի մազերը և տվեց թշնամիների ձեռքը: Տղայի ձեռքերը շղթայով կապեցին, աչքերը հանեցին և փակեցին բանտում: Օրեր անցան նրա մազերը սկսեցին երկարել, բայց նրանք չգիտեին, որ մազերը երկարելուն պես ուժն էլ է վերականգնում: Այդ հաղթանդամ ուժով քանդեց պատեր  և տանիքը քանդվեց այդ նախարարների վրա:

50)Գահից ընկած

Իշխանի որդի

Գեղեցիկ արևազուն

Արյուն խմող

Արքայի նստավայր

Հեշտ կոտրվող

Գավաթին կից

Դռանը կից

51)Եգիպտոսի ամենամեծ հրաշալիքը Քեոփսի բուրգն է:
Մեկսիկայում տարածվում է ֆուտբոլի մի նոր տեսակ:
Ամազոնի ավազանում մի հետաքրքիր ծառ է աճում:
Նորվեգացի հայտնի ճանապարհորդ, հետազոտող ու գրող Թուր Հեյերդալը նորից ուղևորվեց Զատկի կղզի: Այս անգամ նրան ճանապարհորդության են հանել քարե հսկայական քանդակները, որոնք տասնվեց դար առաջ են ստեղծվել: Ովքեր են դրանց հեղինակները, ինչպես են դրանք մի քանի կիլոմետր հեռու գտնվող քարհանքից հասցվել այդտեղ: Քսան տոննանոց արձանները կանգնած են ուղղահայաց դիրքով:
Նրա վրանը լիքն էր թխվածքի փշրանքով:
Հարազատները հաջողություն մաղթելու փոխարեն մի անգամ էլ դնգստեցին փղիկին:
Անապատներում քամու էներգիան կարելի է օգտագործել տնտեսական նպատակներով:

53)
հարյուր իննսունվեց երեխա
հարյուր իննսունվեց երեխաները
երկու կամ երեք արև
ութ արև
յոթ արևները

54)
Ա: Բարդ նախադասություն է:
Բ: Դերբայական դարձվածով է:

55)
Գառնուկը ջրհորում մի բան տեսավ, ինչը որ դաշտում տեսնելիս կփախչեր:
Պապն այդ օրը ինչ որ պատմում էր, աղջիկը դա վաղուց էր ուզում իմանալ:
Պայմանը սա էր, որ Գրիգորը պիտի տունը մաքրեր, ամանները լվանար, ոտնամանները սրբեր:
Քերականության մասին մի բան եմ լսել, որ դա բոլորի արվեստների հիմքն է:
Մի թռչուն Եգիպտոս չի կարող չվել, քանի որ տեղը չգիտի:
Ամեն գարնան երկու հակառակորդների հանդիպումը դառնում էր ավելի վտանգավոր, որովհետև ձմռանը պարապությունից ավելի ուժ ու եռանդ ստացած նրանք ավելի կատաղի էին դառնում:
Առակագիր Եզոպոսը մի անգամ մտավ նավաշինարան, որտեղ նավաշինարաններն սկսեցին նրան ծաղրել ու բարկացնել:
Ծարավ այծը մոտեցավ ջրհորին, որտեղ ջրհորում աղվեսն էր նստած:
Մրջյունը մի ժամանակ մարդ էր, որը զբաղվում էր հացահատիկի մշակությամբ:
Պատանին գնաց մի ալևոր մարդու մոտ որպեսզի, նրան հարցնի ճանապարհի մասին:
Նավազը որդուն ուղարկեց ուսումնարան, որպեսզի քերականություն սովորի

35)
Վկայել պատերազմի մասին
Հավատալ աղջկան
Հավատացնել ապագայի մասին
36)
37)
ա)
1.Երեկոյան գազանանոց այցելողների բազմությունը նոսրանում է:
2. Գազանանոցի այցելողների բազմությունը նոսրանում է երեկոյան:
3. Նոսրանում  է գազանանոցի բազմությունը երեկոյան:
բ)
1.Սուզվողը ջրավազանի ջրից կանաչ մազերով դուրս կգա:
2. Ջրավազանի ջրից կանաչ մազերով դուրս կգա սուզվողը:
3. Կանաչ մազերով դուրս կգա ջրավազանից սուզվողը:
գ)
1.Սահարա անապատի տակ երկրաբանները, 420 մետր խորության վրա պատահաբար ծով են հայտնաբերել:
2.Երկրաբանները Սահարա անապատի տակ, 420 մետր խորության վրա պատահաբար ծով են հայտնաբերել:
3. Պատահաբար երկրաբանները Սահարա անապատի տակ, 420 մետր խորության վրա ծով են հայտնաբերել:
4. Սահարա անապատի տակ, 420 մետր խորության վրա երկրաբանները պատահաբար ծով են հայտնաբերել:
դ)
1.Քաղցրահամ ջրի հսկայական պաշարները անապատը ծաղկուն մարգագետինների կարող են վերածել:
2. Ծաղկուն մարգագետինների կարող են վերածել անապատը քաղցրահամ ջրի հսկայական պաշարները:
3. Ծաղկուն մարգագետինների կարող են վերածել անապատը քաղցրահամ ջրի հսկայական պաշարները:
39)
Հոգատար որդիները անհանգստանում էին իրենց հոր համար:
Լավագույն ընկերդ արդեն գնացել է:
Խիզախ արշավախումբը վերադարձավ բարձր լեռներից:
Քո հրաշալի երգը գրավեց մարդկանց սրտերը:
40)
Կարդալիս, կարդալուց, կառուցելիս, կառուցելուց, լսելուց,  դառնալիս, դառնալուց, հիվանդանալուց, հիվանդանալիս:
41)
Քերիչ, գրիչ, կապիչ, քամիչ, թակիչ, ըմպելիք, բացիչ, գործիք, խաղալիք, ուտելիք, խմիչք, հագուստ, ձգան, փական, խթան, փաթաթան, ճոճորան, գանձ, զսպանակ, սղոց, ջնջոց, ծածկոց, կապոց, օրորոց:
44)
Բառակապակցություն, վիրահատություն, միանշանակ, սևազգեստ, մանրամասն, սրբասուրբ, մազակալ, փայտակերտ, մթնշաղ, դյուրագրգիռ, մրրկահող, որմնանկար:
Վանդակում երգել չի լինում


Սիամի արքան ուներ յոթը դուստրը 6դուստրները շատ չարաճճի են իսկ յոթերորդ մի խելացի աղջիկ էր նա  մի գեղեցիկ թութակ ուներ նրան կերակրում էր խնամում եվ մի օր նա տեսավ,որ թութակներ սատկել էր Արքայադուստրն հեկեկալով լացում  էր։Մի ծիտիկ իր համար երգում էր եվ Արգայադստերը տեսավ լացելուց եվ ասեց ես կարող եմ քո համար երգել նա ծիտիկի հետ մոտիկացավ նա ուտում էր արքայադստեր ամանից արքայադստրոջ բաժակից։Արքայադստրեր քույրերը իմանում են,որ իրենց քրոջ թութակը խոսել կարողանում է եվ որոշում են,որ նրան պետք է պահել վանդակում եվ այդ միտքը ասում են իրենց քրոջը, եվ արքայադուստրը թութակին գցում է մի ոսկյա վանդակի մեջ եվ ասում էր,որ կատուներից քեզ ապահով եմ պահել նրան ասեց իմ համար մի երգ դայլալի նա ասեց ես չեմ կարող այս պայմաններում երգել ինձ բաց թող,արքայադուստրն բանի տեղ չդրեց եվ չհանեց վանդակից։Եվ մի օրը տեսնում է,որ թութակը անգիտակից ընկած է արքայադուստրն վանդակից հանում է եվ լացում է արցունքի կաթիլներ ընկնում նա թութակին վրա եվ թութակներ վերակենդանանում է եվ ասում է թող ինձ ես ունեմ եվ կարողանամ հանգիստ երգել

46.Ծովը սաթին մի այնպիսին կտոր ափ նետեց,որպիսի դեռ չէր տեսել հյուրը չափազանց շոյված էր ինչն ինչ ընդգրկված վերաբերմունք ինչպիսին ընտրություն
Բ.նա շատ վաղ էրնարթնացել որպիսի հասցնել կատարել խոստացածից.մի քայլ քայլ առաջ եկավ,որ լավ տեսնի հուշարձանը
47.







47.Խոցված,նեղացած
Բ.հրապուրեցին,նվաճել
Գ.բարձրացնելու,դադարեցնել
Կառուցել



48.Ընկներ որտեղ մահճակալի վրա,գետնին։
Մահճակալին,հատակին







49.Ձկնորսի ցանցը մի ոսկե ձկնիկ ընկավ
Նայում էի սեվ ծովի ալիքներին, նավից ապշահար հետեվում էին






50.Լինել,որդի,արեվի որդի,հրեշներ,հեշտությամբ կոտրվող,գավաթին մոտիկ։

51Եգիպտոսի ամենամեծ հրաշալիքը Քեոփսի բուրգի է։
Մեքսիկայում տարածվում է ֆուտբոլի մի նոր տոսակ։
Նորվեգացի հայտնին ճանապարհորդ,հետազոտող ու գրող Թուր Հետեւեալը նորից ուղեվորվեց Զատկի կղզի։Այս անգամ նրան ճանապարհորդություն են հանել քարե հսկայական  քանդակներ
Եվ տասնվեց դար առաջ են ստեղծեցն ովքեր են դրանց հեղինակները ինչպես են դրանք մի քանի կիլոմետր հեռու գտնվող քարհանքից հասցրել այնտեղ։քսան գազանանոց արձանները,կանգնած են ուղղահայաց դիրքով։նրա վրանը լիքն էր թխվածքի փշրանքով  ոչինչ չէր ուտում ։հարազատները հաջողություն մաղթելու փոխարեն միքանի անգամ էլ դնգստեցին փղիկին հնագետին մի քանի ամիս է պետք։անապատում քամու էներգիան կարելի է օգտագործել տնտեսական նպատակներով

Կար ժամանակ երբ Վանի թագավորն էր Սարդուրի երրորդը մեր 
 Թվարկությունից առաջ 645-635 թվականին ։Նրան մի օր տմ այստեղ

https://worlddiscoveriesblog.wordpress.com

27.

Անարվեստ, անդեմ, անդուռ, անսիրտ, անահ, անմահ, դժգոհ, դժբախտ, դժկամ, ապարդյուն, ապերախտ, ապաշնորհ, ապուշ, տհաճ, տգեղ, չտես, չկամ։

28.
ունենում է և չի իմանում, չի ունենում, դիմում է պատասխանում է , է սկսում է

29.
Թագավորի դեմքը տոսնելու համար էր այդքան ճանապարհ էր անցել։
Երեխաներն իրենց համար պպարում էին, հետո պտտվում, իրենք իրենց ծափահրում ու հրճվում, ախարհով մեկ լինում։
Լույսը բացվում է, սարի ետևում արևածաք է։
Մի գարնանային երեկո շեմին նստած խոսում էին։

անցել։

21.

Յոթանասուն միլիոն, Տասը, Երեսուն, երեսունհինգ, երեք, հիսուներկու,
տասներեքը, տասներկու, չորս, մեկ, յոթանասուն։

22

ա․ Երբ անձը խոսում է իր մասին։
բ․ Երբ անձը խոսում է իր դիմացինի մասին։
գ․ Երբ անձը խոսում է ո՛չ իր, ոչ էլ դիմացինի մասին

32

Եթե ես առավոտյան ուշ արդնանամ,ապա կուշանամ դասերիցս։
Քանի որ փետրվար ամսին վարաք է տարածված, հետևաբար երեխաները ստիպված կլինեն, դպրոց չգնալ և որոշ ժամանկ կրթություն չստանալ։
Որովհետև դրսում ցուրտ է, ես տաք եմ հագնվել։
Քանզի մեծամասնությունը կողմ է, ուրեմն փոքրամասնությունը պիտի համաձայնի։

Եթե վագոնավարը ուրիշ ուղիներ չփնտրի,տրամվայը գծերից դուրս կգա։
Այդ ուղտերին չենք տեսնի,եթե կենդանաբանական այգի չգնանք,
եթե փղի վրա չհարձակվեն, ապա փիղը իր ժանիքը գործի չի դնի։
Փիղը իրեն վերից վար չի ջրում, եթե շոգ չէ լինում։
Եթե սագը չի սուզվում,ուրեմն անձրև չի գալու։
Իսկ եթե մի ոտքի վրա չի կանգնում ու գլուխը չի թաքցնում թևի տակ, ուրեմն սաստիկ ցուրտ չի լինելու։
Երբ սագերը դեպի հարավ չեն չվում ուրեմն ձմեռը մոտ չէ։

Երե ք երաժիշտ, երեք ընկեր, երեքնել անբախտ իրենց հայրենիքը թողած թափառում էին երկրից-երկիր որպեսզի վաստակեն իրենք մի կում գինին և մի կտոր հացը: Նրանց ավագը՝ կույր, զառամյալ մարդ էր, իսկ երկուսը երիտասարդ էին… Օրերից մի օր ագահ թագավորի ականջն  ընկնում է իրենց երգը, և հրավիրում է որպեսզի երգեն թագավորական պալատում:  Երաժիշտները կատարում են իրենց գործը, բայց նրանց երգի մեջ միշտ ինչ-որ տղրություն կար, ինչ-որ կարոտ հայրենիքի նկատմամբ: թագավորը բարկանալով հրամայում է նրանց լքել երկիրը և վերադառնալ իրենց հայրենիք մինջ լուսաբացը, իսկ եթե չլքեն ապա կգլխատի նրանց: Երաժիշտները հեծնում են իրենց ձիերը դեպի իրենց հայրենիք… Արդեն արշալույսը մոտ էր և նրանք շատ էին վախենում քանի որ նրանք դեռ չէին լքել երկիրը: Երբ նրանք լսում են աքաղաղի Կույր մարդը հոտոտում է թարմ օդը և ասում է, որ նրանք իրենց հողում են, երիդասարդները ասում են՝ Ոչ եղբայր մեր հայրենիքը հեռու է, իսկ մահը մոտ Տվեք ինձ մեկ բուռ հող. Ասում է զառամյալը: ․

 Հայոց հնագույն մայրաքաղաք                             Բլուրը ժայռոտ էր և ծաղկուն: Շատ ապարաժներ կային: Արամայիսն այդ բլուրը շատ էր սիրում: Հոր՝ Արամանյակի գործի բերումով նա շատ էր այնտեղով անցնում: Կանգնում էր ամենաբարձր տեղում և ուշադիր զննում տարածքը: Բլուրը շատ հարմար էր նոր քաղաք կառուցելու համար և նա հենց այդպիսի մտադրություն էլ ուներ: Երբ հայրը մահացավ և ամեն բան նրա ձեռքն էր, նա միանգամից գործի անցավ: Մի քանի ուժեղ տղամարդկանց հետ բարձրացավ բլուրը: Այն թեքության վրա էր և դժվար էր, բայց հսկաները առաջ էին շարժվում: Բլրի տարբեր հատվածներում հսկա ժայռերն են: Նրանք բարձրացան ամենաբարձր գագաթը: Այնտեղից գեղեցիկ տեսարան էր բացվում: Բլուրն իր հոր Արամանյակի լեռան մոտ էր: Ներքևում հանդարտ գետ էր հոսում: Այդտեղ նոր մայրաքաղաքն էր լինելու: Արամայիսն այնտեղ հզոր քաղաք կհիմնի, իր զորքով, գեղեցիկ տներով: Կհավաքի ողջ Հայքին և այնտեղից կիշխի իր ցեղերին: Մարդկանց բարեկեցիկ կյանք ապահովելու համար շատ հարմար պայմաններ կստեղծեն: Շուրջը բազմաթիվ ծառեր են և արոտավայրեր: Գետից կարելի է առուներ հանել և մրգատու ծառեր տնկել ափին: Նրա հրամանով սուրհանդակները գնացին Հայքի տարբեր ծայրեր բանվորներ բերելու: Մարդիկ կամաց կամաց հավաքվում էին, նոր մայրաքաղաք շինելու: Ամբողջ բլուրը փոշոտ էր: Արամայիսն իր ընտանիքի հետ տեղափոխվել էր այնտեղ, որպեսզի նա նույնպես աշխատի: Բոլորին հավասար աշխատում էր: Նա որոշել էր, որ իր քաղաքի շինարարությանն իր ձեռքը նույնպես պետք է դիպչի: Ամբողջ օրն աշխատում էին: Ընդամենը մի քանի տարում բլուրը շենացավ և դարձավ գեղեցիկ քաղաք: Բարձր ապարանքներով, տներով, հարթ փողոցներով: Քաղաքը պաշտպանված էր ամուր պարիսպով: Պարսպից դուրս էլ շատ մարդկանց բնակեցրին: Այ անվանեցին Արմավիր: Ժամանակի ընթացքում այն անվանվեց Հոկտեմբերյան: Եվ ահա երբ մեր հայրենիքը վերջապես անկախացել է և մեր բազմաթիվ սովորույթներ և ավանդույթներ վերականգնվել են, շատ անուններ նույնպես ետ են վերադարձել: Արամայիսի հիմնած քաղաքը նորից անվանվում է Արմավիր:                                                                                                                     Հայկը և Բելը փոխադրություն

Հայկը քաջ, դյութազուն, անվախ և արդար մարդ էր: Ոչ ոքի վատություն չէր անում: Բելը նրա հակապատկերն էր: Հարյուրավոր մարդկանց ստիպում էր ենթարկվեն իրեն: Հայկին դուր չէին գալիս Բեյլի գործերը: Նա հավաքեց մոտ երեք հարյուր զինվորների, իրենց ընտանիքների հետ և հեռացավ: Նրանք գնացին մի կանաչապատ լեռնահովիտ: Այն անվանվեցին Հայք՝ հայերի երկիր: Հայկը նաև մի գյուղ հիմնեց, ՝ Հայկաշեն: Իր զավակների, թոռների հետ խաղաղ ապրում էին: Ոչ ոքի վատություն չէին անում: Իսկ ահա Բելը ամբողջ օրը մտածում էր՝ ինչպես ենթարկել իրեն Հայկին և նրա զավակներին: Իր պատվիրակներին ուղարկում է Հայք: Նրանք պետք է համոզեյին Հայկին, որ նա ենթարկվի Բելին՝ փոխարենը կապրի այնտեղ որտեղ ուզում է: Հայկը մերժում է Բելի առաջարկը: Նա զայրացած հավաքում է իր զորքը և գնում դեպի Հայք: Բելը հավատում էր իր հաղթանակին և վստահորեն ներխուժում է Հայկի երկիր: Հայկը հավաքում է իր զորքը և գնում դեպի Վանա ծովը: Իր զորքին Հայկն ասում է, որ պետք է նշանը բռնեն Բելի վրա: Պետք է ամբողջ քաջությամբ հաղթել: Հասնում են բարձր լեռների միջև ընկած մի դաշտանման վայր և ամուր դիրք գրավում աջ կողմում: Ձախ կողմում Բելի զորքն էր կանգնած: Նա նրանց մեջ տեղում էր, հագին տարբեր երկաթյա պահպանակներ: Ապահովության համար, թիկնապահները միքանի շարքով շրջապատել էին նրան: Իսկ ահա Հայկը կանգնել էր իր զորքի արջևում: Մարտի ամենաթեժ պահին, երբ երկու հսկաներ դեմ առ դեմ բախվեցին իրար, մեծ դղրդյուն լսվեց: Հայկն իր աղեղով ճեղքում է Բելի լանջապանակը և նա ընկնում է գետնին: Իրենց առաջնորդին մահացած տեսնելով, Բելի զորքը փախուստի է դիմում: Հայկն ու իր զորքը հաղթանակած վերադառնում են իրենց լեռնահովիտ և շարունակում շենացնել իրենց երկիրը:

Հարցեր և առաջադրանքներ

  Դու ի՞նչ ես հասկանում պատերազմ ասելով, իսկ խաղաղությո՞ւն:
Ես   պատերազմ ասելով հասկանում որ պատերազմ  մարդու դժգոհությունն է: Այն առաջանում է այն ժամանակ, երբ մենք որև է բանից դժգոհում ենք և փորձում դրա դեմ ինչ, որ բան անել: Իսկ խաղաղությունն այն է, երբ մենք գոհ ենք ամեն ինչից: Երբ առաջին հերթին մենք ինքներս մեզնից ենք գոհ և հետո արդեն մյուսներից:Բայց ցավոք դեռ Հայաստանում խաղաղություն չէ             

Երբ և ինչու են մարդիկ և ժողովուրդները սկսում ատել միմյանց:
 մարդիկ սկսում են ատել այն ժամանակ, երբ իրենց ոտնահարում են: Երբ փորձում են վերցնել այն ինչ պատկանում է նրանց կամ հաշվի չեն առնում իրենց կարծիքը և սխալ մոտեցում են ցույց տալիս:

Ինչ ընդհանուր բաներ ունեին Հերմանն ու Գրիգորը:

Նրանք երկուսն էլ ունեյին իրենց սեփական կարծիքը: Հերմանին ծեծեցին, բայց նա չփոխեց իր կարծիքը կաիզերի մասին: Գրիգորը տեսավ, թե ինչպես են վերաբերվում այդպիսի միտք ունեցողի հետ, բայց նա նույնպես խոստովանեց, որ չի ատում նրան:

2․ Ա-Էջ
Բ-Բան
Գ-Սին
3․Աղվեսը մի թուղթ գտավ և այդ թուղթը տարավ գայլին։
Թագավորը ժլատ ու աչքացակ մարդ էր ու հրամայեց, որ կարասը իրեն տան։
Կղզին լճի հարավ-արևելքում է և լճի հյուսիսային ափից տարբերվում էր թե՛ բուսականությամբ, թե՛կենդանիներով։
Խեղճ կապիկը պիտի վարժվի նեղլիկ վանդկին կամ անընդհատ պիտի փորձի դուրս պրծնել այդտեղից։
??????  Չեմ կարողաացել
Մառախուղի մեջից նախիրն էր մեզ ընդառաջ գալիս և մեքենան արգելակեց։
Կապիկը կես ժամում խժռեց իմ բերած բանանները և մեր միջև կարծես թե բարեկամություն հաստատվեց։
Որպես խայծ,վանդակի մեջ ես ամենագայթակղիչ բանանները կդնեմ և համոզելու համար տերն առաջինը կմտնի վանդակը։
4․ Դոկտոր Քիփ Թոռնը Կալիֆոռնիայի տեխնոլոգիական ինստիտուտի առաջատար ֆիզիկոսներից է։Նա պաշտպանում է այն վարկածը, որ ժամանակի մեքենայի կառուցումը լիովին հնարավոր է։ Մի քանի տարի առաջ գիտական աշխարհում նա մեծ իրարանցում առաջացրեց։Նա պնդում է, որ եթե մարդը ժամանակի և տարածության <<միջանցքը>> մտնի, կհայտնվի նորից նույն տեղում սակայն ավելի վաղ ժամանակետում։Դոկտոր Թոռնի ներկայացրած ժամանակի մեքենայի նածագծում այդ <<միջանցքը>> գտնվելու է երկու մետաղե սկավառակների միջև։Նրանցից մեկը լույսի արագությամբ պիտի շարժվի,պտույտ գործի ու նախնական դիրքին դառնա։
5․ Կարծես թե-թվում
ձայնեղ-հնչեղ
ընկնում էր-գահավիժում էր
հիացել էին-սքանչացել էին
թափառել-դեգերել
նորից ու նորից -անընդհատ
երևա-անցնել
չիթերից-կաթիլներից
բոցկլտում են-վառվում էն
վառ կանաչ -զմրուխտ
տեսնելու-նայելու
կտրելու-կտրվի
 թափվում է -գալիս է
անսպասելիորեն-հանկարծակի
շարժվել առաջ-առաջ գնալ
դիտում էին-նայում էին
վերջանա-համայն ?
Ա)առաջին դեմք
Բ)երկրորդ դեմք
Գ)երրորդ դեմք


25

Երբ  ձայնը գլուխն էր գցում
Ձիու սիրտը պայթել էր քուռակի համար
Թեյը տանելուց թափեց
Երեվալուց
Գնալուց
Լցնելուց

32Եթե չսովորես ապա աշխատանք չես ունենա

Քանի որ դու չես եկել հետեւաբար մեր հետ չես գալու

Որովհետև դու չես եկել ուստի չգիտես դասը

Դանայան Տակառ
Եգիպտոսը և Դանայոսը եղբայրներ էին։Եգիպտոսը հարուստ ամբողջ ջրառատ Նեղոսը իրենն էր։Դանայոսը նույնպես հետ չէր մնացել նույնպես հարուստ էր և Լիբիայի արքան էր։։Եգիպտոսը ուներ հիսուն որդի, իսկ Դանայոս հիսուն դուստր։ Եգիպտոսը առաջարկեց ամուսնացել իր որդիներին Դանայոսի դուստրերի հետ։դանայոսը միանգամցից մերժից։Եվ տղաները որոշեցին տիրանալ աղջիկներին բռնի ուժով։Երբ հարձակվեցին Դանայոսի վրա։Դանայոսն էլ զինվորներին ուղարկեց,տղաների դեմ։Զինվորները պարտույուն տարան և Եգիպտոսի որդիները ամուսնացան Դանայոսի աղջիկների հետ։Երբ հարսանիքը ավարտվեց։բելոր նորապսակները առանձնացան իրենց նոր առաձնատներում։Բոլոր աղջիկները այդ գիշեր սպանեցին իրենց ամուսիններին միայն կրտսեր աղջիկը չսպանեց ամուսնուն և նրանք կյանքը համերաշխ ապրեցին։